مجله اینترنتی مروارید

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش

وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

گل بی رخ یار خوش نباشد

بی باده بهار خوش نباشد

در هر هوا که جز برق اندر طلب نباشد

گر خرمنی بسوزد چندان عجب نباشد

ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما

بخت بد تا به کجا می برد آبشخور ما

الا ای آهوی وحشی کجایی

مرا با توست چندین آشنایی

.

دو تنها و دو سرگردان دو بی‌کس

دد و دامت کمین از پیش و از پس