در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

.

از من اکنون طمع صبر و دل و هوش مدار

کان تحمل که تو دیدی همه بر باد آمد

.

باده صافی شد و مرغان چمن مست شدند

موسم عاشقی و کار به بنیاد آمد

.

بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم

شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد

.

ای عروس هنر از بخت شکایت منما

حجله حسن بیارای که داماد آمد

.

دلفریبان نباتی همه زیور بستند

دلبر ماست که با حسن خداداد آمد

.

زیر بارند درختان که تعلق دارند

ای خوشا سرو که از بار غم آزاد آمد

.

مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان

تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد