ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما

ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما

بخت بد تا به کجا می برد آبشخور ما

.

از نثار مژه چون زلف تو در زر گیرم

قاصدی کز تو سلامی برساند بر ما

.

به دعا آمده‌ام هم به دعا دست بر آر

که وفا با تو قرین باد و خدا یاور ما

.

فلک آواره به هر سو کندم می‌دانی؟

رشک می‌آیدش از صحبت جان پرور ما

.

گر همه خلق جهان بر من و تو حیف برند

بکشد از همه انصاف ستم داور ما

.

روز باشد که بیاید به سلامت بازم

ای خوش آن روز که آید به سلامی بر ما

.

به سرت گر همه آفاق به هم جمع شوند

نتوان برد هوای تو برون از سر ما

.

تا ز وصف رخ زیبای تو ما، دم زده‌ایم

ورق گل خجل است از ورق دفتر ما

.

هر که گوید که کجا رفت خدا را حافظ

گو به زاری سفری کرد و برفت از بر ما