از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران
***
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران
***
رفته چون مه به محاقم که نشانم ندهند
هرچه آفاق بجویند کران تا به کران
***
همچنین بخوانید: بغاری تیره، درویشی دمی خفت
***
می‌روم تا که به صاحب‌نظری بازرسم
محرم ما نبود دیده کوته‌نظران
***
دل چون آینه اهل صفا می‌شکنند
که ز خود بی‌خبرند این ز خدا بی‌خبران
***
دل من دار که در زلف شکن در شکنت
یادگاریست ز سر حلقه شوریده‌سران
***
گل این باغ به جز حسرت و داغم نفزود
لاله‌رویا تو ببخشای به خونین‌جگران
***
همچنین بخوانید: خجل شدم زجوانی که زندگانی نیست
***
ره بیدادگران بخت من آموخت ترا
ورنه دانم تو کجا و ره بیدادگران
***
سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن
کاین بود عاقبت کار جهان گذران
***
شهریارا غم آوارگی و دربه‌دری
شورها در دلم انگیخته چون نوسفران
تو بمان و دگران -شهریار