ﮔﺎﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ...

زﯾﺮ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺩﻟﺖ ﺑﺸﯿﻦ ﻭ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﭻﭘﭻ ﺣﺮﻓﺎﯼ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺭﻭ ﮔﻮﺵ ﺑﺪﻩ...

ﺑﺒﯿﻦ ﮐﯽ ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻪ!

ﺩﻟﺖ ﺍﺯ ﮐﺪﻭﻡ ﻋﺸﻖ ﺑﯿﺮﺍﻫﻪ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻪ!

ﺯﺑﻮﻧﺖ ﺍﺯ ﮐﺪﻭﻡ ﮐﻼﻡ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻣﻬﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮﻣﯿﺪﺍﺭﻩ!

ﺑﺒﯿﻦ ﺩﺳﺘﺎﺕ ﺟﺎﯼ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻥ...

ﺭﻭﯼ ﮐﺪﻭﻡ ﺻﻮﺭﺕ ﺭﻭ ﻧﯿﻠﯽ ﮐﺮﺩﻩ!!!

ﺑﺒﯿﻦ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﭘﺮﺩﻩ ﺣﺮﻣﺖ ﻭ ﺣﯿﺎﯼ ﮐﺪﻭﻡ ﻣﺤﺮﻡ ﻭ ﻧﺎﻣﺤﺮﻣﻮ، ﭘﻨﻬﻮﻧﯽ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻩ!!

ﺑﺒﯿﻦ ﮔﻮِﺷﺖ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺣﺮﻑ ﮐﺪﻭﻡ ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﺩﺯﺩﮐﯽ ﺑﺎﻻ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺣﺮﻓﺎﺭﻭ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﺩﺯﺩﯾﺪﻩ!

ﺑﺒﯿﻦ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺍﻧﺪﺍﻣﺖ ﺗﻮ ﭘﭻ ﭘﭻ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽِ ﭘﻨﻬﻮﻧﺸﻮﻥ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻦ

ﮐﺴﯽ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﻭ ﺯﺭﻧﮕﯽ ﮐﺮﺩﻥ...

ﭼﯽ ﺩﺍﺭﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﮔﻔﺘﻦ!

ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺗﺎﺯﻩ ﻭﻗﺘﯽ ﻫﺸﯿﺎﺭ ﺷﺪﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺣﺮﻑ ﮐﻪ ﺗﺎ  ﺣﺎﻻ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺸﻨﯿﺪﯼ

ﺍﻭﻧﺠﺎ...

ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮ ﺭﻭﺯﻩ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻮﺵ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻭ...

ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮ ﺍﻭﻝ ﻋﯿﻮﺏ ﺧﻮﺩﺗﻮ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﮐﻨﯽ ﺑﻌﺪ ﺑﺮﯼ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﺻﻼﺡ ﺑﻘﯿﻪ...

ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻗﻀﺎﻭﺗﯽ ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﭘﻠﮏ ﺯﺩﻥ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ...

ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻔﮑﺮ، ﮔﺎﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ...

ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ !..

ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﯽ ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ، ﭼﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯽ ﻭ ﯾﺎ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻮﯾﯽ, ﻓﻘﻂ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ!

ﮔﺎﻫﯽ ﻧﮕﻔﺘﻦ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦِ ﺳﺨﻨﺎﻥِ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ

ﺳﺒﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ ... ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ .

ﯾﮏ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﯼ ﺑﺮ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﯿﺶ ﺩﺍﺭ، ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﯽ

ﻭ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻧﺖ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﺪ...

ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﺕ ﺁﻭﺍﺭِ ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺁﻣﺪ، ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮑﻦ, ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺩﻟﯿﻞِ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ، ﺩﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﯿﺎﺑﯽ !

ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺲِ ﺍﻧﻔﺠﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﯾﺖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ, ﺳﮑﻮﺕ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻦ,

ﮐﻪ ﺫﻫﻨﺖ ﺑﺎ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﺖ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺩﺭﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ .

ﯾﮏ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ " ﺳﮑﻮﺕ" ﭘﺎﺳﺦِ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺭﺩﻫﺎﺳت

هر روز مدتی را به سکوت بگذرانید. جسمتان را آسوده کنید،افکارتان را از مشکلات برگیرید و متوجه خدا کنید و بدین ترتیب ذهن و روحتان را استراحت بدهید. جواب هر مشکلی در خدا نهفته است. وقتی که ذهنتان را بر خدا متمرکز کنید، راه حل بطور خودکار به سراغتان می آید. آنقدر منتظر شوید تا جواب را دریابید،حتی اگر انتظارتان ساعتها طول کشد.

بیتوته