دیدار می‌نمایی و پرهیز می‌کنی

دیدار می‌نمایی و پرهیز می‌کنی

بازار خویش و آتش ما تیز می‌کنی

.

گر خون دل خوری فرح افزای می‌خوری

ور قصد جان کنی طرب انگیز می‌کنی

.

بر تلخ عیشی من اگر خنده آیدت

شاید که خنده شکرآمیز می‌کنی

.

حیران دست و دشنه زیبات مانده‌ام

کآهنگ خون من چه دلاویز می‌کنی

.

سعدی گلت شکفت همانا که صبحدم

فریاد بلبلان سحرخیز می‌کنی

گفتی نظر خطاست تو دل می‌ بری رواست
خود کرده جرم و خلق گنه کار می‌ کنی

تا خیال قد و بالای تو در فکر منست
گر خلایق همه سروند چو سرو آزادم

.

سعدی