رونق عهد شباب است دگر بستان را

می‌رسد مژده گل بلبل خوش الحان را

.

ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی

خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را

.

گر چنین جلوه کند مغبچه باده فروش

خاکروب در میخانه کنم مژگان را

.

ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان

مضطرب حال مگردان من سرگردان را

.

ترسم این قوم که بر دردکشان می‌خندند

در سر کار خرابات کنند ایمان را

.

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح

هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

.

برو از خانه گردون به در و نان مطلب

کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را

.

هر که را خوابگه آخر مشتی خاک است

گو چه حاجت که به افلاک کشی ایوان را

.

ماه کنعانی من مسند مصر آن تو شد

وقت آن است که بدرود کنی زندان را

.

حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی

دام تزویر مکن چون دگران قرآن را